”წამლები რაც მაშინ გამოგიწერე, დალიე აუცილებლად, მაგრამ მხოლოდ 10 დღე, მერე შეწყვიტე და ეცადე მოერიო შინაგანად თავს, სევდა ჩაანაცვლე საქმით, ეს შველის და იცი ეს შენ, გიგზავნი რაღაც წიგნს და მინდა რომ მითარგმნო, ეცადე, ჩემთვის ეცადე. აქედან ცოტა მიჭირს რამის თქმა, რადგან ზუსტად როგორ ხარ არ ვიცი და რა გითხრა არ ვიცი, მინდა ყველაფერი ვთქვა, მაგრამ თან ვერ ვაგროვებ სიტყვებს... ხანდახან ვერ ვხვდები, რატომ გჭირს ეს ამბავი შენ, თითქოს არ უნდა იყოს ასე, ყოველთვის როცა გიყურებ, სიცოცხლის ძალას მაძლევ, ძალას მაძლევ რომ ვიყო უკეთესი, ალბათ მე გართმევ ამ ენერგიას, მე ვივსები და შენთან მოდის სევდა...
შენ ყველაზე გასაოცარი აღმოჩენა ხარ ჩემთვის, არასდროს მბეზრდება შენი ყურება, შენი მოსმენა, სულ მინდა რომ იყო გვერდში, ამბობდე რამეს, შენი ოდნავ ბოხი ხმით, ზუსტად არც ვიცი როგორით...
ბევრს ვფიქრობ ჩვენს ამბავზე, ეგოისტურად გექცევი თითქოს, გაიძულებ იყო ჩემს გარეშე, მაგრამ პირველ რიგში საკუთარ თავს ვაიძულებ, მაგრამ საქმე საქმეა და მასაც უნდა სიყვარული...
საერთოდ სიყვარული სჭირდება ყველაფერს...
ისეირნე საღამოობით, თუნდაც მარტო, მაგრამ ისეირნე, რადგან გშველის ეს შენ
მაპატიე, რომ ხარ ცუდად...

-მარიამ რეპეტიციაზე გაგვიანდება, თუ მეჩვენება?
-კი გიო მაგვიანდება, ვერ ვდგები, ძალა არ მაქვს
-მარიამ ავად ხარ ? ზეგ სპექტაკლია, რა გჭირს?-არ ვიცი, სიცხე მაქვს
-მოვიდე?
-არა, რატომ უნდა მოხვიდე
-ხო კარგი, ხვალ მაინც შემოგვიერთდი
-ვეცდები...

კითხულობდა მონაწერს, მაგრამ მაინც ვერ ერეოდა თავს, ახსენდებოდა წამები, მაგრამ არც ეს აძლევდა ძალას, ბოლოს დალია წამალი და ჩაეძინა
რეკავდა ტელეფონი
მოდიოდა მესიჯები
გადიოდა საათები
ღამის 4 საათი
გაღვიძება
რომ გერევა დილაა, თუ უკვე სხვა დღეა
აეტირა
შეიბრუნა ძილი და მეორე დღის 4 საათამდე ეძინა
50 ზარი და 16 მესიჯი
”ვახსოვარ მეგობრებს, მე კი არ ვარ მათ გვერდში, ჩემს პრობლემებს გადავყევი, ამ რაღაც საოცრებას ვაკვლევინებ თავს და ვკარგავ საუკეთესო წუთებს, თან ლევანიც ხომ ბედნიერი იქნება, მე თუ მოვერევი ამ ყველაფერს”

გამოაღო კარადა
ტანსაცმელები ჭრელი
თმაზე ბანტი
თხელი ფერადა კაბა და ”ბატინკები”
უნდა შევძლო, უნდა წამოვდგე...

ირლანდიური პაბის შემდეგ, მოვლენები სწრაფად არ განვითარებულა, იყო შეხვედრები მეგობრებთან ერთად, დაკვირვება და რაღაცით აღფრთოვანება,მოლოდინი რომ იქნებოდა მარიამი მორიგ შეხვედრაზეც, მორიგზეც და იქნებოდა სულ...
თუმცა მოვიდა ისეთი დღეც, როცა არ დახვდა იქ, თან უნდოდა ეკითხა სად იყო, თან ვერ კითხულობდა, ბოლოს გაბედა:
-მარიამი სად არის გიო?
-ცუდად იყო და ვერ წამოვიდა, რა იყო ? ჰმმმმმმ, ჰა რა ხდება ???
-რა ამბავი ატეხე, მაინტერესებს, სულ არის ხოლმე და ვიკითხე
-არაფერი ამიტეხავს, გკითხე, შენ ჩავარდი პანიკაში, ვახ რა მაგარიაა,მოგწონს ხო ? ადრეც შევამჩნიე, სულ ინტერესით უსმენ ხოლმე
-მე ზოგადად ინტერესით ვუსმენ ადამიანებს
-მაშინ მარიამს სხვანაირად უსმენ, მიდი აღიარე რა,მიდი გთხოვ
-რა ვაღიარო, ჩემს თავთანაც ახლა ვაღიარე, რომ ვერ დავინახე, რაღაც ჩამწყდა გულში, გიო მითხარი სად ცხოვრობს, ან არ ვიცი
-კარგი დაწყნარდი, წამო წავიდეთ...

შეიძლება ერთ წამში მოვიდეს ეს გრძნობა, აი დაინახავ და მიხვდები, რომ რაღაც გადატრიალდა შიგნით, ხანდახან პირიქით, ცოტა გვიან ხვდები, მთავარია რომ ხვდები და რაც ყველაზე მნიშვნელოვანია, რომ დაკარგავ მერე არ მიხვდე, თუმცა არც ეს არის ცუდი, რადგან სიყვარულთან ეს სიტყვა საერთოდ არ უნდა გამოიყენებოდეს, სიყვარული თუ ნამდვილია, არის ძალის მომცემი
იცვლება რაღაც
ხდები ძლიერი
გინდა რომ იყოს კარგად
და გრძნობ რომ მისთვის გააკეთებ ყველაფერს
ახლოს ხართ, კარგად ხართ
შორს ხართ, მაინც კარგად ხართ

რადგან გულში ხართ ერთად
იქ, სადაც ყველაზე მნიშვნელოვანია ერთად ყოფნა <3