-გიო ხომ არ დამაგვიანდა?-არა, მოასწარი
-ვინ ატარებს ?
- ლევანი, დღეს გადაწყდება გერმანიის ამბავი
-როგორც იცით ჩვენგან 2 ადამიანი მიდის გერმანიაში და ყველამ ერთად გადავწყვიტეთ, რომ გიო და თაკო წავლენ, იმედი გვაქვს თქვენი და გვჯერა, რომ მარტო გართობაზე არ გადაეწყობით, მიუხედავად იმისა, რომ ლუდის დიდი დღესასწაულის დროს გიშვებთ, თან საქმე აკეთეთ და თან დალიეთ...
”ანი მიშველე, ახლა თათბირზე ვარ და მე და გიოს გვიშვებენ გერმანიაში, ადრეც მითხრა, მაგრამ მეგონა ლევანი სხვა განაჩენს გამოიტანდა, როგორც არ უნდა იყოს მომავალში, ახლა გეუბნები, რომ ძალიან ცუდად ვარ ბედნიერებისგან, როგორი ამოჩემებული მყავდა ეს ადამიანი და ახლა მასთან ერთად მივდივარ, არ მოვკლა მეშინია, რა სახით ზის დაგანახა ახლა, უხარია მგონი, ან მეჩვენება, მაგრამ მთავარია რომ მე მიხარია”
”ჰეჰ, რა მაგარია თაკინ, გამოდი დღეს ჩემთან, გათხოვებ რამე კომფორტულს, მიხარიააა”
-თაკო, ერთ კვირაში გვაქვს ფრენა და საქმეები მოაგვარე
-რა საქმეები უნდა მოვაგვარო?
-თუ გაქვს რამე
-არაფერი ისეთი, თქვენ გიზრუნიათ ყველაფერზე
-კი, მართალია
-ისე ალბათ ბიჭთან ერთად გერჩივნა წასვლა ხო ?
-ეს ძალიან ”პაპსა” კითხვა იყო, არ არის ასე, მიხარია შენ რომ მოდიხარ
-კარგია...
”ამ გოგოს გონია, რომ მეზიზღება, თუ რა კითხვები აწუხებს, ალბათ ასე ჩანს და იმიტომ ფიქრობს ასე, ნეტავ შემეძლოს თქმა, მაგრამ ჯერ ადრეა და არ ღირს, იქნებ გერმანიაში ვუთხრა, თან იქ უკეთ გამიცნობს და დაიჯერებს ალბათ. შეშად ვიქეცი მგონი, თუ დაბადებიდან შეშა ვარ”
ირაკლი გვიან გამოვიდა სამსახურიდან, სახლში წასვლა დააპირა, მაგრამ რატომღაც ბარისკენ წავიდა
ცოცხალი მუსიკა ისმოდა, ხალხიც იყო, ბართან დაჯდომა არჩია და თან მარის ათვალიერებდა, არ ჩანდა თითქოს, ბოლოს დაინახა, ოდნავ მოწყენილი მოეჩვენა
-სალამი მარიამ
-ოჰ, დღეს მარტო ხარ ? რას დალევ?
-ლუდს
-კარგი, მოგიტან მალე
”რა სჭირს ნეტავ, ვინ აწყენინა, რატომ უნდა მოგაფიქრდეს ამ ადამიანისთვის ნერვების აშლა, თუმცა შეიძლება მასაც აქვს ბევრი ცუდი თვისება, რაც ადამიანებში გაღიზიანებას იწვევს, მაგრამ კარგი თვისება უფრო მეტი აქვს აშკარად”
მუსიკა გვიანობამდე იყო და ხალხიც არ იშლებოდა, მერე ბოლო სიმღერაც დაუკრეს და მარიც მალე თავისუფალი იქნებოდა
-ანგარიში მომიტანე რა
-ახლავე, ისე შემორჩი, დღესაც მაცილებ აშკარად
-კი, სწორად მიხვდი...
”ეს პირდაპირობა როგორ გამოსდის, სხვა მის ადგილზე ასჯერ დაფიქრდებოდა, ეკითხა თუ არა ეს კითხვა, ამან თქმის პროცესში გაიფიქრა მგონი და ისე იკითხა”
გამოვიდნენ
მარი დაემშვიდობა თანამშრომლებს, ყურსასმენები აღარ ამოუღია, რადგან მარტო მგზავრობა აღარ უწევდა-როგორ ჩაიარა დღემ?
-მძიმედ, სახლში ვიჩხუბე და წამოვედი, დღეს მეგობართან ვრჩები
-რა გაჩხუბებდა?
-ძალიან გაინტერესებს? ტყუილად არ მომაყოლო რა
-რომ ვიკითხე, ანუ მაინტერესებს
-აღარ ესმით ჩემი, უნდათ ისე ვიცხოვრო, როგორც თავად მოსწონთ, მაგრამ ასე არ იქნება, ჩემი ცხოვრება მაქვს და მინდა პასუხი თავად ვაგო ყველაფერზე, რასაც გავაკეთებ
-იქნებ არ აუხსენი ნორმალურად
-სულ ამაზე იყო ჩხუბი და ამომივიდა ყელში, ხანდახან მგონია, რომ არ ვუყვარვარ არც დედას და არც მამას
-სისულელეა, იშვიათია მშობელს შვილი რომ არ უყვარდეს, თან შენ არ იქნები ცუდი შვილი
-იქნებ ვარ, კარგი ოფიციანტი რომ ვარ, არ ნიშნავს, რომ კარგი შვილიც ვარ
-ადამიანი ხარ კარგი
-თავიდან ყველა კარგია
-ახლა ცუდ ხასითაზე ხარ და იმიტომ საუბრობ ასე
-ხო შეიძლება
-დამიჯერე უყვარხარ მათ, მე უცნობი ადამიანი ვფიქრობ შენზე და მშობლები ხომ საერთოდ
-რას ფიქრობ მაგრად მაინტერესებს
-დღეს მოვდიოდი სამსახურიდან და გულმა აქეთ წამოსვლა მთხოვა, ვერ წავედი სახლში, არ ვიცი რა არის ეს, მინდოდა მოვსულიყავი და გამეცილებინე
-კარგი მოსასმენია, აი მოვედით, მადლობა, რომ მომაცილე
-არაფრის, ამას ტრადიციად ვაქცევ და შეურიგდი რა მშობლებს, თუ რამეს არასწორად აკეთებენ, ესეც მხოლოდ დიდი სიყვარულისგან მოსდით, დაბრუნდი ხვალ სახლში
-კარგი მოვიფიქრებ...
”ფეხით წავალ სახლში, სად მეჩქარება, ძილი არ არის მთავარი, მინდა დიდხანს ვიფიქრო ამ ყველაფერზე, დიდი ძალა მომეცა თითქოს და მინდა რამ კარგ საქმეს მოვახმარო, ძალა მომცა ამ ადამიანის გაცნობამ, ძლიერი პიროვნებაა და ეს სიძლიერე მის სიკეთეშია მგონი”
-ოჰ მოაღწიე თაკო
-კი ძლივს, გვიანობამდე ვთარგმნიდით რაღაცას მე და გიო
-რაღაც დამეგობრდით, თუ მეჩვენება?
-არა, მგონი დავმეგობრდით, მისგან არაფერი მინდა, მხოლოდ ერთი რაღაც, რომ კარგად იყოს, პირველად რომ ვნახე, საოცრად ნაღვლიანი მომეჩვენა და იმ დღიდან სულ მინდა რომ კარგად იყოს
-არ მითხრა რომ არ მოგწონს, რადგან ვიცი სისულელეა
-მომწონს, მგონი უფრო მეტიც, მაგრამ არაეგოისტურად, მინდა რომ კარგად იყოს და მე ვიქნები თუ არა მის ცხოვრებაში, ეს მეორეხარისხოვანია
-ჩემი თაკუნა ხარ შენ, კეთილი და ძალიან ლამაზი
-ნიკა სად არის ?
-მუშაობს რაღაც პროექტზე და ვერ მოვიდა დღეს, უნდოდა შენი ნახვა წასვლამდე, იქნებ ხვალ გავიდეთ სადმე, დარჩი რა დღეს ჩემთან
-კარგი დავრჩები, გავათენოთ საუბარში :))
ერთი კვირა მალე გავიდა, ისე, როგორც საერთოდ ცხოვრება გადის ხოლმე, აეროპორტამდე ანიმ და ნიკამ მიიყვანეს, გიო ჯერ არ იყო მისული და თაკო უკვე ნერვიულობდა
-მოვა მალე, ყველა შენსავით პუნქტუალური ვერ იქნება
-ვღელავ, გზაში ხომ არ მოუვიდა რამე
-გააფრინე, აი მოდის
-რას აგვიანებ, მოვკვდი ნერვიულობით
-რა განერვიულებდა, მოვიდოდი სად წავიდოდი, ოჰ ირაკლიც მოვიდა
-სალამი, თქვენმა წასვლამ ყველა შეგვყარა, ან როგორ ხარ?
-კარგად იკუნ, შენ ?
-მეც, მეც
-გიო, მოუარე ბავშვს, ბევრი არ დაალევინო, თორემ მერე შენ აღმოჩნდები ცუდ დღეში, რამე სასიამოვნო ჩამომიტანეთ
მერე 2 საათიც გავიდა
მერე იყო ჩახუტება
”ანიუტ თავს გაუფრთხილდი, ფრენის მეშინია, ჩამოვარდნის მეშინია და თუ რამე მოხდა, იცოდე, რომ ცხოვრებაში ყველაზე ბედნიერი ვარ, რადგან გიოსთან ერთად მივფრინავ და ახლა ვფიქრობ, რომ ღირდა ცხოვრება”
”ხმა, ხმა ნუ მესმის შენი, მიყვარხარ და ყველაფერი იქნება კარგად, მოგივლის გიო”
ხელის დაქნევაც იყო მერე და ზურგით წასვლაც, ხელის დაქნევის შემდეგ ხელები რომ ჩამოსწიეს, გიოს ხელმა თაკოს ხელი დაიჭირა, თითქოს ეს იყო ნიშანი, მე მოგივლი და შენი საქმე მხოლოდ კარგად ყოფნააო...ეს ხელის დაჭერის ამბავი ანიმ დაინახა და გაეღიმა, რადგან მიხვდა, თაკო ვერ გადაიტანდა ამას...
ოცნება ?
რა არის ოცნება?
ალბათ ის, რაც ყველაზე ძალიან გვინდა რომ მოხდეს, ამისთვის უნდა იბრძოლო, თუ ფიქრობ, რომ ღირს ამის მოხდენა...
კიდევ?
იცხოვრო რა, თავისუფალი იყავი ბოღმისგან და ეცადე გიყვარდეს ადამიანები
კიდევ?
რაც გულს არ გიმძიმებს, ის აკეთე...
მოთმინება
ეს დიდი ნიჭია, თუმცა ესეც ისწავლება, ჯერ პატარა წყენას მოითმინ და თანდათან დიდ წყენასაც გადაიტან...
და პატიება?
ეგ მოთმინებასთან ერთად მოდის...
მიეცი ცვლილებებს უფლება, რომ იყვნენ შენს ცხოვრებაში, მაგრამ არ დაემონო საგნებს, ამაოებაზე არ იყო დამოკიდებული...
თავისუფალი იყავი...
